Obok pod nr 10 kość. Jezuitów zbud. 1609—1626 przez króla Zygmunta III na miejscu wyburzonych gotyckich i renesansowych kamienic. Sztukateria sklepienia, dekoracja szczytu fasady o cechach późnorenesansowych. 1 poł. XVIII w. nadbud. wieży. Zniszczony 1944, obec. odbud. Po przeciwnej stronie nr 3 kamienica Pod Okrętem gotycka, przebud. 1 poł. XVII w. Od XVIII w. nad portalem godło, okręt. Od katedry ul. Dziekanią. Nad arkadą korytarz łączący niegdyś komnaty królewskie na zamku z lożą w prezbiterium kolegiaty. Z przejściem tym wiąże się historia o niedoszłym zabójcy króla, szlachcicu Piekarskim, którego duch ma błąkać się po tym korytarzu. Za katedrą placyk zw. Kanonią. Do końca XVIII w. cmentarz parafialny. Od wsch. kamieniczki, rezydencje kanoników kapituły kolegiackiej w stylu renesansu holenderskiego. Nr 6/8 w pocz. XIX w. siedziba Warszawskiego Tow. Przyj. Nauk. Tu żył i pracował Artur Oppman (Or-Ot) poeta Warszawy. Ul. Jezuicka nr 4 gmach Komisji Edukacji Narodowej 2 poł. XVIII w., pierwszego w Europie Ministerstwa Oświaty (tablica pamiątkowa). Dalej Rynek Starego Miasta. W domu narożnym u zbiegu Rynku i ul. Jezuickiej d. gmach kolegium jezuitów XVII w. Rynek nr 7 dom XVI w., całkowicie odbud., najstarsza siedziba mieszczańskiego rodu Baryczków. Strona pd. — Zakrzewskiego nr 13 dom Pod Lwem XVII w. z zachowaną oryginalną ścianą frontową ozdobioną polichromią Z. Stryjeńskiej.
Najnowsze komentarze