Stare Miasto

Lokowane na prawie chełmińskim na pocz. XIV w. Całkowicie zniszczone podczas powstania warszawskiego 1944. Po II wojnie światowej odbudowano historyczną dzielnicę mieszkaniową i wprowadzono nowoczesne urządzenie wnętrz. Pl. Zamkowy, leżący na przecięciu Trasy W-Z z początkiem Krakowskiego Przedmieścia, powstał 1818. Z tarasu nad wylotem tunelu widok na pałac Pod Blachą, osiedle Mariensztat, Wisłę i Pragę. Na środku placu kolumna Zygmunta III Wazy wzniesiona 1644 wg proj. Tencalla z fundacji króla Władysława IV dla uczczenia pamięci ojca. 1944 rozbita przez niemieckie czołgi, odbud. 1949. Najstarszy i najbardziej charakterystyczny pomnik Warszawy. Na zach. ul. Podwale i mury Starego Miasta. Od wsch. ruiny zamku królewskiego. Do 1526 siedziba książąt mazowieckich. 1596—1794 rezydencja królów polskich i miejsce sejmów. Tu uchwalono Konstytucję 3 Maja. 1921—39 siedziba prezydenta. Wnętrza uchodziły za jedne z najpiękniejszych w Europie (sypialnia królewska, sala balowa, gabinet marmurowy, biblioteka). W czasie oblężenia we wrześniu 1939 zbombardowany i spalony, podczas okupacji ograbiony przez hitlerowców, 1944 wysadzono w powietrze pozostałe części zamku. Obec. planowana odbudowa.