W okresie I wojny światowej okupacja niemiecka (1915—18), zniszczenie przem., rekwizycje. 1916 przyłączenie przedmieść o bardzo złych warunkach mieszkaniowych, przeludnionych, pozbawionych podstawowych urządzeń miejskich. 1917 strajk polityczny robotników fabryk zbrojeniowych i warsztatów kolejowych.1918 zakończenie I wojny światowej, Warszawa znowu stolicą. W tym samym roku utworzenie Rady Delegatów Robotniczych i I Zjazd Komunistycznej Partii Robotniczej Polski. 1926 zamach majowy, walki na ulicach miasta. 1935 masowe strajki (150), w których bierze udział 50 000 robotników. W okresie międzywojennym wzrost liczby ludności, rozwój budownictwa administracyjnego i mieszkaniowego (Saska Kępa, Żoliborz). Prace nad uregulowaniem gospodarki miejskiej nie nadążają za szybkim rozwojem miasta (1 300 000 mieszk.). 1. IX. 1939 wybuch II wojny światowej. Od początku wojny bombardowanie lotnicze otwartego miasta. 8—29. IX. 1939 oblężenie, w wyniku którego miasto utraciło 12% budynków, a 17% domów zostało uszkodzonych. Liczba zabitych i rannych przekroczyła 50 000. W okresie okupacji (1939—1944) niszczenie miasta, niszczenie i wywożenie zabytków sztuki, pomników, bibliotek. Masowe aresztowania i egzekucje uliczne, łapanki i deportacje do obozów koncentracyjnych i na roboty przymusowe do Niemiec.
Najnowsze komentarze