Długoszyn i Ośno Lubuskie

143 km Długoszyn. Kopalnia węgla brunatnego, odbud. po wojnie. — 148 km Drogomin. — 150 km. W odł. 4 km kopalnia węgla brunatnego Smogóry. 157 km Ośno Lubuskie (3200 mieszk.), stare zabytkowe miasto nad rz. Łęczą. Przez kilka wieków do 1810 stolica ziemi torzymskiej (części historycznej Ziemi Lubuskiej na wsch. od Odry). Wymieniona po raz pierwszy 1252, jako miasto targowe. Do poł. XV w. własność bisk. lubuskich. W 1656 zajęte przez wojska pod wodzą Piotra Opalińskiego i Krzysztofa Grzymułtowskiego. 1806—07 przemarsz legionów Dąbrowskiego. 1945 miasto położ. w pasie umocnień uległo zniszczeniu w 70%. Zachowany w całości pierścień średniowiecznych obwarowań miejskich z basztami i wieżami XV w. Kość. farny gotycki 1298, rozbud. XIV—XVI w. Wewnątrz wielki ołtarz z drzewa w stylu późnego renesansu 1627, bogato polichromowany. Przy kościele biblioteka z czasów średniowiecznych, zawierająca wśród starych druków m. in. Schedla „Kronika świata” 1494 i Mszał Poznański 1505, ilustrowany kolorowymi drzeworytami. Gotycka kaplica cmentarna XV w. Odgałęzienie drogi na pn. do Słońska (16 km, wariant skwierzyński). 161 km Swiniary. W odl. 5 km na zach. Radów. Kość. romański zbud. ok. 1270 z głazów narzutowych, mury grubości 2 m. 2 km dalej na pn. zach. Radówek. Kość. o cechach romańsko-gotyckich 2 poł. XIII w. z polnego kamienia łupanego, ciekawe detale architektoniczne. — 163 km Serbów. 166 km Kowalów. Wczesnogotycki kość. ok. 1300, w ścianie pd. ciekawy portal gotycki z interesującym detalem architektoniczno-rzeźbiarskim. 172 km Nowe Biskupice na 171 km trasy głównej. — 184 km Świecko.