Biblioteka Uniwersytecka i WDK

Centrum handlowe Poznania na zach. od Starego Rynku pomiędzy pl. Wolności i zamkiem (Woj. Dom Kult.). Skupia się tu większość sklepów, hoteli i zakładów gastronomicznych. Przy ul. 27 Grudnia 9-piętrowy gmach PDT, tzw. Okrąglak oraz budynek Teatru Polskiego 1875. Opodal Biblioteka Uniwersytecka, a przy ul. Armii Czerwonej późnogotycki kość. Św. Marcina XVI w., odbud. po wojnie. W Al. Marcinkowskiego fontanna Higiei 1 poł. XIX w. Z centrum handlowym łączy się po stronie zach. ośrodek administracyjny i naukowo-kulturalny, obejmujący szereg monumentalnych gmachów, wzniesionych na pocz. XX w., na miejscu pruskich fortyfikacji miejskich: przy ul. Fredry — Collegium Maius i opera, przy ul. Armii Czerwonej — WDK (zamek) zbud. w stylu neoromańskim oraz gmach Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, przed nim pomnik poety dłuta B. Wojtowicza, odsłonięty 1960. Po zach. stronie dworca głównego na obszarze 23 ha hale i pawilony wystawowe Międzynarodowych Targów Poznańskich. Tradycja targów sięga średniowiecza. Za ich metrykę można uważać dokument lokacyjny miasta lewobrzeżnego 1253. Podstawę ich rozwoju stworzył przywilej Władysława Jagiełły — prawo składu 1394. Do największego rozkwitu doszły w XVI w., obejmując zasięgiem oddziaływania całą Europę, Bliski Wschód a nawet Chiny. Od 1925 — Międzynarodowe Targi Poznańskie. W 1945 urządzenia targowe zostały w 85% zniszczone. W 1947 w kwietniu doroczne targi międzynarodowe zostały wznowione. Dwa razy do roku — w marcu i wrześniu — odbywają się targi krajowe.